Rok 2025 to w Watykanie Rok Jubileuszowy. Będzie się działo. Jak przekroczyć drzwi święte w Bazylice św. Piotra? Jak nie stać w kolejkach w Muzeach Watykańskich? Co zobaczyć w Rzymie w tym roku?
Pierwszy Rok Jubileuszowy został ogłoszony przez papieża Bonifacego VIII i przypadł na rok 1300. Pierwotnie jubileusze w Kościele miały się powtarzać co 100 lat, ale szybko zaczęto skracać ten czas, najpierw do 50 lat, potem do 25. Dziś jubileusze zwyczajne odbywają się co 25 lat, ale zdarzają się też jubileusze nadzwyczajne, zwoływane ze specjalnych, bardzo ważnych powodów. Ostatni zwyczajny jubileusz odbył się za pontyfikatu Jana Pawła II w roku 2000, a w 2015 roku papież Franciszek ogłosił rok nadzwyczajny, poświęcając go miłosierdziu. Najbardziej spektakularnym momentem obchodów jest uroczyste otwarcie przez papieża drzwi świętych w Bazylice św. Piotra, które na co dzień są zamknięte, a od wewnątrz wręcz zamurowane. Ten moment oficjalnie rozpoczyna Jubileusz.
Warto pamiętać, że Bazylika św. Piotra nie jest jedyną świątynią, w której można przekroczyć drzwi święte. Znajdują się one we wszystkich bazylikach papieskich, czyli także u św. Jana na Lateranie, u św. Pawła za Murami oraz w Bazylice Matki Boskiej Większej (Santa Maria Maggiore).
Od 1 marca przez drzwi święte mogli przechodzić tylko pielgrzymi, dla turystów przewidziano boczne wejście do bazyliki. Aby zostać pielgrzymem, trzeba zarejestrować się w serwisie poświęconym organizacji Roku Jubileuszowego http://www.iubilaeum2025.va/pl.html. Turyści podchodzą do bazyliki od bramy św. Anny, czyli tak jak się idzie ze stacji metra Ottaviano. Pielgrzymi idą via Conciliazione, czyli od strony Zamku św. Anioła. Zwiedzanie bazyliki jest bezpłatne, trzeba przejść kontrolę bezpieczeństwa i być odpowiednio ubranym. Świątynia jest otwarta od godziny 7 do 17.30, między 1 kwietnia a 30 września do 18.00.
Jeśli ktoś lubi spacery pod górę, powinien przeznaczyć trochę czasu na wejście na kopułę, zaprojektowaną przez samego Michała Anioła. Do wyboru jest trasa tylko schodami (ponad 550) lub część windą, a potem jeszcze 320 stopni na nogach. Trochę trzeba się zmęczyć, żeby zobaczyć najbardziej znany widok na plac Świętego Piotra, a z drugiej strony obejrzeć Ogrody Watykańskie. Wstęp od 7.30 do 17 (a od 1 kwietnia do 17.30).
Punkt informacyjny dla pielgrzymów i turystów, którzy chcą odwiedzić Watykan w tym szczególnym roku, znajduje się przy via Conciliazione 7 i jest czynny od 7 do 19.
Muzea Watykańskie są otwarte od poniedziałku do soboty w godzinach 8-20, ostatnie wejście o godzinie 18. W niedziele muzea są zamknięte, poza ostatnią niedzielą miesiąca, gdy zwiedzanie jest bezpłatne w godzinach 9-14 (ostatnie wejście 12.30). O biletach trzeba pomyśleć wcześniej i kupić je na stronie https://tickets.museivaticani.va/.
Organizator wystawy zapowiada ją jako jedno z najambitniejszych projektów poświęconych temu malarzowi, propozycję nowej, pogłębionej refleksji nad twórczością Caravaggia i jego wkładem w rozwój kultury i sztuki. Obok najsłynniejszych dzieł mistrza zawisną te mniej znane, rzadko udostępniane publiczności. Na ekspozycji znajdzie się również „Portret Maffea Barberiniego”, dopiero niedawno upubliczniony po ponad sześćdziesięciu latach od przypisania go Caravaggiowi.
Wystawa, organizowana we współpracy z Muzeum Muncha w Oslo, prezentuje 100 dzieł Edwarda Muncha. Opowieść o wybitnym norweskim malarzu snuje kuratorka Patricia G. Berman, uznawana za jedną z najwybitniejszych na świecie badaczek artysty. Na wystawie znajduje się litograficzna wersja „Krzyku”, a także między innymi „Śmierć Marata”, „Gwiaździsta noc”, „Dziewczyny na moście” czy „Melancholia”.
Wśród blisko 80 zgromadzonych na wystawie dzieł znajdują się obrazy wielkiego surrealisty, rysunki, ryciny, litografie, rzeźby, ceramika, szkło, zgromadzono także dokumenty, książki i fotografie opowiadające historię ekscentrycznego artysty i jego twórczości. Miłośnicy surrealizmu będą mogli zobaczyć również dzieła innych mistrzów tego nurtu, takich jak René Magrit, Giorgio de Chirico czy Leonor Fini.
W samym centrum Rzymu przez kilka miesięcy będzie można oglądać ponad 100 dzieł Pabla Picassa. Wystawa wcześniej prezentowana była w Mediolanie i w Mantui, ale trzecia odsłona w Palazzo Cipolla została wzbogacona o nowe dzieła. To opowieść między innymi o rzymskiej wiośnie artysty w 1917 roku, w której towarzyszyli mu Jean Cocteau, Erik Satie, Siergiej Diagilew i Leonid Massine, wpisującej się w kształtowanie się tożsamości wiecznego cudzoziemca.
Wystawa ma pokazać relację Salvadora Dalì z wielkimi artystami z przeszłości, takimi jak Velázquez, Vermeer i Rafael, a także ze współczesnym artyście Pablem Picassem. Obrazy, rysunki, dokumenty i fotografie opowiadają historię inspirowania się malarza wielkimi poprzednikami, jego rozumienia i interpretowania sztuki dawnej i współczesnej, nieustannego balansowania między rewolucją a tradycją.
Zestawienie tych artystów z jednej strony wydaje się dość oczywiste, wszak obaj doskonale wpisują się we współczesną kulturę prowokacji i dyskusji z autorytetami, z drugiej zaś zaskakuje – mamy tu przecież najczęściej fotografowanego artystę i anonimowego twórcę, który skrywa się za pseudonimem. Ponad 100 dzieł ze słynnych galerii i zbiorów prywatnych opowiada historię każdego z twórców, pokazując, jak budowali swój wizerunek publiczny, prowokowali i zmieniali sztukę ostatnich dekad.
Tuż przy Piazza Navona w Muzeum Rzymu odbywa się wystawa poświęcona malarkom, których życie lub twórczość związane były z Rzymem między XVI a XIX w. Kogóż tam nie ma! 56 artystek, a wśród nich Artemisia Gentileschi, Lavinia Fontana, Giovanna Garzoni, Angelika Kaufmann. Prawie 130 dzieł i wiele opowieści o fascynujących, utalentowanych kobietach, które miały dość odwagi, by tworzyć w czasach niesprzyjających kobietom w sztuce.
Magdalena Giedrojć
Pierwszy Rok Jubileuszowy został ogłoszony przez papieża Bonifacego VIII i przypadł na rok 1300. Pierwotnie jubileusze w Kościele miały się powtarzać co 100 lat, ale szybko zaczęto skracać ten czas, najpierw do 50 lat, potem do 25. Dziś jubileusze zwyczajne odbywają się co 25 lat, ale zdarzają się też jubileusze nadzwyczajne, zwoływane ze specjalnych, bardzo ważnych powodów. Ostatni zwyczajny jubileusz odbył się za pontyfikatu Jana Pawła II w roku 2000, a w 2015 roku papież Franciszek ogłosił rok nadzwyczajny, poświęcając go miłosierdziu. Najbardziej spektakularnym momentem obchodów jest uroczyste otwarcie przez papieża drzwi świętych w Bazylice św. Piotra, które na co dzień są zamknięte, a od wewnątrz wręcz zamurowane. Ten moment oficjalnie rozpoczyna Jubileusz.
Warto pamiętać, że Bazylika św. Piotra nie jest jedyną świątynią, w której można przekroczyć drzwi święte. Znajdują się one we wszystkich bazylikach papieskich, czyli także u św. Jana na Lateranie, u św. Pawła za Murami oraz w Bazylice Matki Boskiej Większej (Santa Maria Maggiore).
Nowe zasady w Watykanie
Cały Rok Jubileuszowy jest szczelnie wypełniony różnymi wydarzeniami, spotkaniami i pielgrzymkami z całego świata. Szacuje się, że w tym roku do Rzymu przyjedzie kilkadziesiąt milionów pielgrzymów i turystów, wielokrotnie więcej niż zazwyczaj, choć nawet w normalnych latach stolica Włoch jest porządnie zatłoczona. Teraz trzeba się spodziewać trudnych warunków zwiedzania. Aby umożliwić przyjezdnym korzystanie z najważniejszych miejsc kultu, Watykan wprowadził specjalne zasady.Od 1 marca przez drzwi święte mogli przechodzić tylko pielgrzymi, dla turystów przewidziano boczne wejście do bazyliki. Aby zostać pielgrzymem, trzeba zarejestrować się w serwisie poświęconym organizacji Roku Jubileuszowego http://www.iubilaeum2025.va/pl.html. Turyści podchodzą do bazyliki od bramy św. Anny, czyli tak jak się idzie ze stacji metra Ottaviano. Pielgrzymi idą via Conciliazione, czyli od strony Zamku św. Anioła. Zwiedzanie bazyliki jest bezpłatne, trzeba przejść kontrolę bezpieczeństwa i być odpowiednio ubranym. Świątynia jest otwarta od godziny 7 do 17.30, między 1 kwietnia a 30 września do 18.00.
Jeśli ktoś lubi spacery pod górę, powinien przeznaczyć trochę czasu na wejście na kopułę, zaprojektowaną przez samego Michała Anioła. Do wyboru jest trasa tylko schodami (ponad 550) lub część windą, a potem jeszcze 320 stopni na nogach. Trochę trzeba się zmęczyć, żeby zobaczyć najbardziej znany widok na plac Świętego Piotra, a z drugiej strony obejrzeć Ogrody Watykańskie. Wstęp od 7.30 do 17 (a od 1 kwietnia do 17.30).
Punkt informacyjny dla pielgrzymów i turystów, którzy chcą odwiedzić Watykan w tym szczególnym roku, znajduje się przy via Conciliazione 7 i jest czynny od 7 do 19.
Muzea Watykańskie
Jeśli ktoś zastanawia się, czy warto zajrzeć do Muzeów Watykańskich, potwierdzamy, że warto. Zdecydowanie warto! Choćby po to, by wejść do Kaplicy Sykstyńskiej i obejrzeć arcydzieła Michała Anioła. Piękna jest w muzeach znacznie więcej, więc każdy znajdzie coś dla siebie. Przypomnijmy, Muzea Watykańskie to nie jest jedno muzeum, to ogromny i bardzo różnorodny kompleks muzealny, w którym wyeksponowano malarstwo, rzeźby, arrasy, kandelabry, stare mapy, pięknie zdobione apartamenty i efektowne korytarze. Można też obejrzeć papieskie powozy, znaczki, zdjęcia z misji, a na koniec odwiedzić szyszkę na dziedzińcu.Muzea Watykańskie są otwarte od poniedziałku do soboty w godzinach 8-20, ostatnie wejście o godzinie 18. W niedziele muzea są zamknięte, poza ostatnią niedzielą miesiąca, gdy zwiedzanie jest bezpłatne w godzinach 9-14 (ostatnie wejście 12.30). O biletach trzeba pomyśleć wcześniej i kupić je na stronie https://tickets.museivaticani.va/.
Wystawy w Rzymie
W Rzymie zawsze jest mnóstwo świetnej sztuki i kultury najwyższych lotów. Każde muzeum oferuje dzieła artystów, o których uczymy się w szkole, a wiele arcydzieł znajduje się w miejscach dostępnych bez biletów, na przykład w kościołach. Jeśli będzie się miało szczęście, można też trafić na wystawę ulubionego mistrza, a wystaw w tym wyjątkowym roku nie zabraknie. Przedstawiamy kilka propozycji, które będą dostępne w Roku Jubileuszowym. Może uda się tak dopasować kalendarz wyjazdów, by obejrzeć choć niektóre. Warto!„Caravaggio 2025”
7 marca – 6 lipca 2025, Gallerie Nazionali di Arte Antica, Palazzo BarberiniOrganizator wystawy zapowiada ją jako jedno z najambitniejszych projektów poświęconych temu malarzowi, propozycję nowej, pogłębionej refleksji nad twórczością Caravaggia i jego wkładem w rozwój kultury i sztuki. Obok najsłynniejszych dzieł mistrza zawisną te mniej znane, rzadko udostępniane publiczności. Na ekspozycji znajdzie się również „Portret Maffea Barberiniego”, dopiero niedawno upubliczniony po ponad sześćdziesięciu latach od przypisania go Caravaggiowi.
„Munch. Il grido interiore”
11 lutego – 2 czerwca 2025, Palazzo BonaparteWystawa, organizowana we współpracy z Muzeum Muncha w Oslo, prezentuje 100 dzieł Edwarda Muncha. Opowieść o wybitnym norweskim malarzu snuje kuratorka Patricia G. Berman, uznawana za jedną z najwybitniejszych na świecie badaczek artysty. Na wystawie znajduje się litograficzna wersja „Krzyku”, a także między innymi „Śmierć Marata”, „Gwiaździsta noc”, „Dziewczyny na moście” czy „Melancholia”.
„Salvador Dalí, tra arte e mito”
25 stycznia – 27 lipca, Museo Storico della FanteriaWśród blisko 80 zgromadzonych na wystawie dzieł znajdują się obrazy wielkiego surrealisty, rysunki, ryciny, litografie, rzeźby, ceramika, szkło, zgromadzono także dokumenty, książki i fotografie opowiadające historię ekscentrycznego artysty i jego twórczości. Miłośnicy surrealizmu będą mogli zobaczyć również dzieła innych mistrzów tego nurtu, takich jak René Magrit, Giorgio de Chirico czy Leonor Fini.
„Picasso lo straniero”
27 lutego – 29 czerwca, Palazzo CipollaW samym centrum Rzymu przez kilka miesięcy będzie można oglądać ponad 100 dzieł Pabla Picassa. Wystawa wcześniej prezentowana była w Mediolanie i w Mantui, ale trzecia odsłona w Palazzo Cipolla została wzbogacona o nowe dzieła. To opowieść między innymi o rzymskiej wiośnie artysty w 1917 roku, w której towarzyszyli mu Jean Cocteau, Erik Satie, Siergiej Diagilew i Leonid Massine, wpisującej się w kształtowanie się tożsamości wiecznego cudzoziemca.
„Dalì, Rivoluzione e Tradizione”
14 października 2025 – 25 stycznia 2026, Palazzo CipollaWystawa ma pokazać relację Salvadora Dalì z wielkimi artystami z przeszłości, takimi jak Velázquez, Vermeer i Rafael, a także ze współczesnym artyście Pablem Picassem. Obrazy, rysunki, dokumenty i fotografie opowiadają historię inspirowania się malarza wielkimi poprzednikami, jego rozumienia i interpretowania sztuki dawnej i współczesnej, nieustannego balansowania między rewolucją a tradycją.
„Warhol e Banksy”
20 grudnia 2024 – 6 czerwca 2025, WeGilZestawienie tych artystów z jednej strony wydaje się dość oczywiste, wszak obaj doskonale wpisują się we współczesną kulturę prowokacji i dyskusji z autorytetami, z drugiej zaś zaskakuje – mamy tu przecież najczęściej fotografowanego artystę i anonimowego twórcę, który skrywa się za pseudonimem. Ponad 100 dzieł ze słynnych galerii i zbiorów prywatnych opowiada historię każdego z twórców, pokazując, jak budowali swój wizerunek publiczny, prowokowali i zmieniali sztukę ostatnich dekad.
„Roma pittrice. Artiste al lavoro tra il XVI e XIX secolo”
25 października 2024 – 4 maja 2025, Museo di Roma Palazzo BraschiTuż przy Piazza Navona w Muzeum Rzymu odbywa się wystawa poświęcona malarkom, których życie lub twórczość związane były z Rzymem między XVI a XIX w. Kogóż tam nie ma! 56 artystek, a wśród nich Artemisia Gentileschi, Lavinia Fontana, Giovanna Garzoni, Angelika Kaufmann. Prawie 130 dzieł i wiele opowieści o fascynujących, utalentowanych kobietach, które miały dość odwagi, by tworzyć w czasach niesprzyjających kobietom w sztuce.
Magdalena Giedrojć
Zobacz także:
%20(1).png)
%20(1).png)
