Szparagi – sezonowy cud
Sezon na szparagi trwa w najlepsze. We Włoszech można się cieszyć wieloma ich odmianami. Są więc szparagi zielone, białe i… fioletowe. Przepyszne są dzikie szparagi – cienkie, delikatne i bardzo aromatyczne. Szparagi są niskokaloryczne, oczyszczają organizm i są afrodyzjakami. Jak je przygotować? Im danie prostsze, tym lepsze. Podajemy garść informacji o szparagach i przepis na szparagi po wenecku.
Szparagi jadalne to młode pędy wielorocznej rośliny. Niewiele potrzeba, by przyrządzić z nich pyszne danie. Wiele miejscowości szczyci się swoimi sposobami na przygotowanie szparagów.
Legendy
Bardzo cenione są szparagi, które rosną
w miejscowości Bassano del Grappa w Wenecji Euganejskiej. Mają mięsiste, grube,
kremowobiałe pędy. Wg legendy zaczął je uprawiać pewien rolnik. Działo się to w
szesnastym stuleciu. Po gwałtownej burzy, która zmiotła z powierzchni pola i
ogrodu prawie wszystko, co tam rośnie, rolnik zaczął szukać pożywienia, wykopując
to, co pozostało po roślinach pod ziemią. Tak trafił na przepyszne szparagi. I
od tamtej pory zaczął je hodować.
Wg innej szparagowej legendy św. Antonio z
Padwy przywiózł z jednej ze swoich afrykańskich misji nasiona szparagów, by
przebłagać nimi gniewnego i bardzo okrutnego pana Ezzelina III da Romano. Trochę
nasion wypadło mu w okolicy Bassano dela Grappa i tak zaczęła się historia słynnych
szparagów z tamtej okolicy. A działo się
to wszystko w XIII wieku.
Zajadali się szparagami mieszkańcy Republiki
Weneckiej. Wśród miłośników tego warzywa był m.in. słynny uwodziciel
Casanova.
Dzikie szparagi
Najwięcej dzikich szparagów zbiera się m.in. w
lasach Umbrii, Piemontu, w Dolinie Aosty i w Trydencie-Górnej Adydze. Sezon na
nie trwa od końca marca do końca czerwca.
Ludzie „zaprzyjaźnili” się z dzikimi szparagami już wiele wieków temu.
Zaczęli je też uprawiać. Jak napisał Pellegrino Artusi w książce „Włoska sztuka
dobrego gotowania” zajadali się nimi już starożytni Rzymianie. O szparagach pisał m.in. Pliniusz Starszy
oraz Katon w „De agri cultura”.
Cesarzowi Augustowi przypisywane jest
powiedzenie „velocius quam asparagi
coquantur”, czyli szybciej niż ugotują się szparagi.
Fioletowe szparagi
Fioletowe szparagi to liguryjska
specjalność. Szczyci się nimi Albegna w prowincji Savony. Te szparagi to unikat
na skalę światową. Mają maślaną konsystencję
i nie mają włókien.
Zbiory fioletowych szparagów
zaczynają się 18 marca, a kończą w dniu dedykowanym św. Józefowi, czyli 24
czerwca.
Fioletowe szparagi powstały
spontanicznie – skrzyżowały się dwa gatunki dzikich roślin.
Szparagi po wenecku (Asparagi alla
Veneta)
Składniki na cztery osoby:
Ok. 750 gramów szparagów zielonych
lub białych
Trzy jajka ugotowane na twardo
Łyżka białego octu winnego
Cztery łyżki dobrej oliwy z oliwek
Sól, pieprz
Przygotowanie
Szparagi czyścimy – białe trzeba dokładnie
oczyścić z włókien po odłamaniu zdrewniałego
końca; zielonym wystarczy odłamać zdrewniały koniec.
Szparagi gotujemy al. dente w osolonej
wodzie; pilnujemy, by ich delikatne końce się nie rozgotowały
Jajka obieramy ze skorupek i
miksujemy z octem, oliwą i przyprawami.
Szparagi odcedzamy, wykładamy na
półmisek, polewamy sosem jajecznym i
podajemy.
Beata Zatońska
Fot. Pixabay