Maria Montessori - przyjaciółka dzieci
Wspomnimy przy tej okazji Marię Montessori, włoska lekarkę i pedagożkę, która zrewolucjonizowała podejście do kształcenia dzieci. Była przeciwniczką stosowania kar i zniewolenia uczniów. Stworzyła system poszanowania dziecięcej indywidualności i wolności.
Montessori urodziła się 31 sierpnia 1870 r. w niewielkiej miejscowości niedaleko Ankony. W 1896 roku, jako pierwsza kobieta, skończyła medycynę na Uniwersytecie Rzymskim. Zrobiła doktorat z psychiatrii. Była szesnastą lekarką we Włoszech. Pokonała wiele trudności, bo profesorowie i koledzy ją lekceważyli. Np. miejsce w sali wykładowej mogła zająć dopiero wtedy, gdy wszyscy panowie już usiedli.
Maria Montessori pracowała w klinice psychiatrycznej Uniwersytetu Rzymskiego. Odwiedzała przytułki dla upośledzonych dzieci. Obserwowała je. Zauważyła, że tkwi w nich potencjał, ale niestety nikt się nimi nie zajmuje. Tak zaczęła się rodzić teoria wychowania i nauki przez zabawę.
Maria Montessori protestowała przeciwko metodom, które lekceważyły potrzeby dziecka i krępowały jego naturę. Jak podkreślała, przymus i bezruch niweczyły rozwój. Symbolem zniewolenia była dla niej szkolna ławka.
„Niewola jest podstawową zasadą pedagogii; panuje w sali szkolnej, panuje w duszy nauczyciela. Żądacie dowodów? Wystarcza jeden: ławka. Ławka ilustruje jeden z największych błędów materialistycznej pedagogii naukowej…” – napisała.
Pierwszą placówkę oświatową, gdzie realizowała swój program pedagogiczny, Maria Montessori otworzyła 6 stycznia 1907 roku, w biednej rzymskiej dzielnicy San Lorenzo przy ulicy Via dei Marsi nr 58. Nazywała się „Casa dei Bambini” – Dom Dziecięcy. Na dzieci czekały tam meble przystosowane do ich wzrostu, co było unikatem na tamte czasy.
W 1909 roku Maria opublikowała książkę „Metoda Marii Montessori” i otworzyła pierwsze centrum kształcenia dla nauczycieli, którzy chcieli uczyć nową metodą. Metoda Montessori zrewolucjonizowała pedagogikę i do dziś jest bardzo ceniona.
Beata Zatońska
